‘ Rust”
Met blote voeten in de lente bloemen liggen, naast Hem.
‘N paar weken geleden werd ik geopereerd aan mijn oog. Ze waren erg vriendelijk voor me en er werd met precisie vanuit een microscoop gewerkt. Een gat in mijn netvlies werd gedicht, heel fijn. Toch viel het me erg tegen om de operatie van binnen, de instrumenten in mijn eigen oog te zien, en ik voelde het getrek ook. Het stil liggen ging bijna niet meer na 1,5 uur, het zou eerst een uur duren. Ik wist wel dat er geen andere oplossing was dan door gaan. Ik raakte een beetje in paniek en ik bad, God, U moet nu komen, nu Heer, ik ben echt bang!
Ik voel nooit zoveel in mijn lijf, zoals ik dat van anderen hoor, maar ik stelde me voor dat Jezus mijn hand vast hield, dat eigende ik me toe. En ineens ontving ik het beeld/ of een idee dat Hij naast me lag. ..Horizontaal naast me, net als ik. Hand in hand, voet tegen voet. Ik moest bijna lachen van opluchting, en rust was er weer. Ik kon de operatie uitliggen en alle pijn en een ander eng, diep dal dat volgde, waar het licht uit mijn oog kort weg ging, ook nog weer. In de diepste engste momenten Zijn rust te kennen, is zo nodig. Ik gun het iedereen.
Hij verandert Hij ons diep, donker dal in een beeld van hoop, vrede en rust. (Schilderij is een beeld van voetje aan voetje liggend in een lente wei vol schoonheid, geur en kleur).
Acryl op karton. In passe-partout 80 cm x 60 in witte lijst.